Wat er speelt, nu op dit moment? Ik heb het nogal rustig. Als
werknemer had ik altijd een volle agenda, maar nu zijn er doordeweekse dagen
dat ik uren vrij ben. Ik weet dat die ruimte goed is, nodig zelfs, om in
coachingsgesprekken helemaal aanwezig te kunnen zijn, zonder afgeleid te raken
door gedachten over wat ik bijvoorbeeld nog meer te doen heb. Maar het voelt
ook spannend. Als ik maar genoeg werk houd, genoeg inkomen. Dit is het dus,
realiseer ik me nu, het zelfstandig ondernemerschap.

Moet ik hier mijn blog mee beginnen? Kan ik niet beter
schrijven over een mooi aanbod, in de hoop om snel extra aanmeldingen voor
coaching of teamcoaching te krijgen?

Ja. Ik begin hiermee. Waarom? Nou, omdat het me helpt om
daarna in het hier en nu te zijn. En vervolgens te vertellen over een mooie en
belangrijke oefening om een coachingssessie, maar ook bijvoorbeeld een
teamoverleg mee te beginnen: de incheck.

Ken je dat, dat je wel bij een overleg bent, maar hoopt dat
het snel afgelopen is omdat je gedachten bij heel andere dingen zijn? De
presentatie die je nog moet voorbereiden, een veel belangrijker overleg later
die dag of je zieke kind, of een vervelend verlopen gesprek met je partner
gisteravond. Je luistert alleen naar wat je denkt dat voor jouw werk relevant
is en als jou wat gevraagd wordt vertel je dat wat je denkt dat er van je
verwacht wordt: Project Zus loopt goed, er is nog wat afstemming nodig met Zo,
over Kwestie A staat volgende week een overleg gepland met B en C, de
verwachtingen zijn positief. Ondertussen ontgaat je het meeste van wat je
collega’s zeggen. Je hoopt maar dat dat niets nieuws was.

Ik kan je verklappen dat je niet de enige bent. Juist op het
werk, zijn we zijn geneigd om vooral vanuit ons denken te praten, vanuit de
analyse en van wat we veronderstellen dat er van ons verwacht wordt. Maar er
zijn bij iedereen ook altijd allerlei innerlijke processen aan de gang, die
bijvoorbeeld maken dat iemand goed of juist niet goed in zijn vel zit en er
mogelijk met zijn aandacht niet helemaal bij is. Een goede manier om daaruit
los te komen is een gezamenlijk incheck met de vraag: Wat houd je op dit moment
bezig? Schrik niet, dat hoeft niet lang te duren. Gemiddeld hooguit een minuut
per persoon. Het gaat erom dat iedere stem gehoord mag worden, dat je ruimte
geeft aan wat er is, zowel bij jezelf als bij de anderen. Dat je naar elkaar
luistert, landt in het hier en nu, hoofd en hart met elkaar verbindt. Wat er
precies gezegd wordt is niet het belangrijkste en er hoeft vooral niet iets te
worden opgelost.

Zo’n incheck-ronde kan wonderen doen. Om te beginnen bij
jouzelf, op dat moment. Jezelf groot houden en vooral proberen te doen wat je
denkt dat er van je verwacht wordt, kost veel energie, vooral als je door iets
anders in beslag genomen wordt. Geef je ruimte aan wat er bij jou speelt, dan
komt die energie vrij. Het maakt je effectiever. En dat geldt ook voor de
anderen in de groep. Een belangrijke functie van zo’n ronde is ook, dat je je
er als groep, als team, in oefent om je open op te stellen, kwetsbaar zelfs. Je
bent daarin elkaars voorbeeld en kunt elkaar dus helpen. Hoor je je baas
vertellen dat zij een beetje zenuwachtig is over een presentatie die zij moet
geven, dan weet je dat je ook zelf niet perfect hoeft te zijn. Je voelt je
veiliger. Je gaat leren dat je jezelf kunt laten zien. Dat je je niet achter
een muurtje hoeft te verschuilen zolang het voorstel dat je wilt doen nog niet
af is, maar het al presenteert als je bij twintig procent bent. Wat dan weer
als voordeel heeft, dat je al in een vroeg stadium feedback krijgt en deze dus
gelijk kunt benutten.

Hierbij de do’s en don’ts van een incheck-ronde op een rij:

- Volg een vaste structuur en maak er een vast ritueel van.

- Begin met een vraag, die over het hier en nu gaat, zoals
“Wat houd je op dit moment bezig?” of

   “Hoe zit je erbij?”
Vraag niet naar een mening of analyse.

- Iedereen komt aan het woord.

- Hou het kort en krachtig.

- Vertel vanuit jezelf, over wat je op dat moment bezighoudt.

- Reageer niet op elkaar, je hoeft alleen te luisteren.

- Ga niet het rijtje langs maar iemand begint als die voelt dat die wil beginnen (de zogenoemde 

  ‘popcorn methode’, pop when you hot).

Zoals je een bijeenkomst begint met een check-in, kun je deze
eindigen met een check-out. Ook deze heeft de functie om ruimte te geven aan
wat je op dat moment bezighoudt. Een andere functie is dat het ertoe bijdraagt
dat datgene wat in de bijeenkomst besproken is en de inzichten die je hebt
opgedaan, beter te laten beklijven. Een goede check-out kent dezelfde regels
als de check-in. Ik houd deze liefst nog korter en krachtiger dan de check-in,
en open meestal met een vraag als: “Wat neem je mee van deze
bijeenkomst?” of “Hoe ga je de rest van de dag in?”.

Hoe ik de rest van de dag in ga? Blij, met veel ruimte. (Ook
voor nieuwe intakes ;) )

Zou je willen dat jij en jouw team opener met elkaar communiceren?
Zou je beter om willen gaan met de interne processen die zich plaatsvinden in
je hoofd? Je bent van harte welkom voor een vrijblijvend intakegesprek.