Hoe blijft vrij vrij?

De afgelopen weken had ik het heerlijk rustig. Voor de zomer
had ik een paar trajecten afgerond, nieuwe starten min of meer nu pas, veel
cliënten en opdrachtgevers waren nog op vakantie. Zelf had ik al een fijne
vakantie achter de rug en zin om weer aan de slag te gaan. Maar, anders dan
toen ik een baan had, hoefde er nog even niets. En eerlijk gezegd was ik daar
blij mee. Van de vrees die ik had om als zelfstandige geen werk te krijgen en
te vereenzamen is namelijk het afgelopen half jaar niets terecht gekomen; vanaf
dag één heb ik keihard gewerkt.

Eindelijk nam ik dus tijd om dagelijks te fietsen. Er is nog
genoeg moois te ontdekken in mijn nieuwe omgeving! Ik ben naar de sauna
geweest. Ik sprak af met een vriendin in Zutphen met wie ik, sinds ik in het
oosten van het land woon, vaak afspraken maak die niet doorgaan - omdat ook zij
het altijd maar druk heeft. En ik heb heerlijk gelezen in de boeken uit de
Zeven Zussenserie van Linda Riley, pure ontspanning. Tenminste….

Juist als ik met dat boek in de tuin of op de bank zat, zei
een stemmetje in mijn hoofd dat ik maar weer eens aan het werk moest gaan.
Eventjes genieten mocht best, maar zat ik voor de tweede dag op rij dat boek te
lezen, dan was het stemmetje luider. “Je moet je nu echt gaan voorbereiden
op dat gesprek met die opdrachtgever, die volgende week terugkomt van
vakantie!”, riep het, en: “Je moet dat verslag schrijven”,
“Ga dat boek lezen over teamcoaching”, “Je zou toch gaan
bloggen?!”, “Er mag nodig gestofzuigd worden, die was hangt er al te
lang, tjonge, je hebt weer een dag verlummeld.” Alsof ik het mezelf niet
toesta om te genieten. Geïnspireerd door een bevriende coach tijdens een
wandeling in het bos gaf ik dit stemmetje een naam: Truus de Mier. Alleen al
door het erkennen en benoemen van Truus de Mier kwam er ruimte en werd haar
stemmetje rustiger..

Ik heb dingen gedaan die ik fijn vond, zelfs als Truus er
doorheen kwam. En al doende ben ik er weer achter gekomen hoe belangrijk het
is om ruimte te nemen voor “nutteloos” genieten. In het ijskoude dompelbad
van de sauna voelde ik me zo goed en blij! Een blijheid die helemaal wakker
werd, alsof ze lang in slaap is geweest omdat ik zoveel in mijn hoofd heb
gezeten. Ik kwam erachter dat ik weer leuke dingen wilde doen met vrienden die ik
zolang verwaarloosd heb.

Dat is precies waar genieten zo goed voor is: het geeft je
ruimte voor het besef wat werkelijk belangrijk is en om daar aandacht aan te
geven.

Ik ging naar mijn vriendin. We hebben heerlijk gegeten en
bijgepraat. Hoe leuk ik mijn werk ook vind, het leven krijgt zin door de leuke
dingen die ik doe en het contact met de mensen die ik graag om mij heen heb.
Dat komt trouwens ook mijn werk ten goede.

De vakantie is voorbij, ik ga weer aan het werk. Truus de
Mier is tevreden. Maar ik neem de vrijheid om haar niet volledig mijn leven te
laten bepalen. Juist als ik het weer druk heb, is het belangrijk om regelmatig te
genieten.

Welke stemmetje in jouw hoofd weerhoud jou ervan om je
werkelijk vrij te voelen als je vrij bent?